Ψαρά

Τα Ψαρά είναι νησί του Βορειοανατολικού Αιγαίου που βρίσκεται βορειοδυτικά της νήσου Χίου. Είναι έδρα του ομώνυμου δήμου, της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου. Έχει έκταση 40 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το μήκος των ακτών της είναι 45 χιλιόμετρα, ενώ ο πληθυσμός του νησιού, κατά την απογραφή του 2001, είναι 422 κάτοικοι.

Τα Ψαρά έχουν κατοικηθεί από τη Μυκηναϊκή περίοδο και οι κάτοικοί τους ζούσαν κυρίως από τη θάλασσα. Το νησί ήταν γνωστό στην αρχαιότητα με το όνομα Ψύρα ή Ψυρ(ρ)ίη ή Ψυρία.Η αρχαιότερη γνωστή μαρτυρία είναι η Οδύσσεια του Ομήρου όπυ ανφέρεται ως Ψυρ(ρ)ίη , στη διήγηση του Νέστωρα, στο επεισόδιο του Νόστου. Η νεότερη ιστορία των Ψαρών αρχίζει να γράφεται κατά τη διάρκεια του 16ου και 17ου αιώνα, όταν αποίκησαν το νησί Θεσσαλοί και Ευβοείς. Τα Ψαρά ήταν από τα πρώτα νησιά που ξεσηκώθηκαν ενάντια στον Τούρκικο ζυγό, στις 10 Απριλίου 1821. Στις 21 Ιουνίου 1824, αιγυπτιακές δυνάμεις με αρχηγό τον Ιμπραήμ κατέλαβαν το νησί με 140 καράβια και 14.000 γενίτσαρους. Περισσότεροι από 15.000 κάτοικοι σφαγιάστηκαν, ενώ λίγοι κατόρθωσαν να εγκαταλείψουν το νησί.

Την καταστροφή των Ψαρών περιγράφει ο Διονύσιος Σολωμός στο περίφημο επίγραμμά του:

Μέχρι το 1912 τα Ψαρά βρίσκονταν υπό την κατοχή της Τουρκίας, ενώ στις 20 Οκτωβρίου του 1912 ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα, όταν ελευθερώθηκαν από το θωρηκτό Αβέρωφ υπό τον υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη.